’t Schuurken

Bi-j een optreden sluut wi-j meestal ons programma af met de dans ’t Schuurken. Wi-j zingt daorbi-j dan de volgende tekst:

Ik slaop vannacht in ’t schuurken,

in ’t schuurken, in ’t schuurken.

Ik slaop vannacht in ’t schuurken,

in ’t schuurken bi’j de meid.

tralala …………………

Vrogger was ’t de gewoonte dat nao ’t middagetten de boer en de boerinne een uurken naor beddekaste gingen. Ze waren ’s margens altied al vrog d’r uut, dus een middagsläöpken was niet verkeerd. Een beddekaste is een klein höksken in de kamer met kleine deurkes of gardientjes d’r veur. ’t Was zo klein dat dat de slaopers kortjes bi-j dichtjes mosten liggen. D’r was een matrasse van stro en an de veurkante was d’r een planke waor de wiege op stond, an de achterkante was d’r een een planke waor de pispot op stond.

Maor wat deden in die tied de knecht en de meid? Wi-j gaot veur owleu dit grote geheim onthullen. Bi-j elke boerderi-je stond wel zo’n klein schuurken waor een sik in stond. De sik was veur de melk en de kinder konden d’r fijn met spöllen. Zodra de boer en de boerinne ’s middags in beddekaste lagen, dan halen de knecht de sik uut ’t schuurken en krop hi-j met de meid in ’t schuurken. Ze hadden daor vast en zeker völle schik met mekare.

Ps. : Toen wi-j de foto hebt e-maakt waren de knecht en de meid net krek in ’t schuurken e-kroppen.